Afscheid

Vrijdag (de dag na Peters overlijden) hebben we contact opgenomen met de begrafenis ondernemer. Het bleek een buurman uit de straat te zijn. Voordat hij kwam hebben we zelf op Internet gekeken,  wat er allemaal geregeld moest worden. Daar vond ik een geschikte kist voor Peter. Een kist met een deksel van schoolbordverf waarop kinderen konden tekenen, dit leek me zo leuk.

Vrijdagochtend kwam de begrafenis onderneem(st)er (zijn dochter regelde alles). Deze kwam met het idee om een natuur houten kist te nemen waarop de kleinkinderen konden tekenen, dus besloten dit te doen. Ook de kaarten uitgezocht en de tekst. Het geweldig mooie aan deze ochtend was dat iedereen het direct helemaal overal mee eens was, zo'n geweldige samenhorigheid. De crematie plechtigheid werd op woensdag 17 febr. gepland. Dinsdagavond een avond voor het condoleance bezoek.

Hartjes en afscheidswoorden voor Opa op de kist
Klik op de foto om de kleinkinderen aan het werk te zien

Wij zijn iedere dag of avond wel even langs geweest, de kleinkinderen om te tekenen en wij om afscheid te nemen. Gelukkig konden we vrij gebruik maken van de koffieruimte achter de ruimte waar Peter opgebaard lag. Dus we konden ongestoord in- en uitlopen. Heel onwerkelijk zoals Peter erbij lag, maar hij lag er wel heel vredig bij. Voor de mensen die langskwamen hadden we een briefje geschreven, over hoe de afgelopen dagen geweest waren. Natuurlijk legden veel de link met de kanker, maar het was (denken we) heel iets anders. Natuurlijk hebben we wel een vermoeden dat de chemo hier invloed op gehad heeft, maar zoals het nu gegaan is, heeft het totaal niets met de kanker te maken.
(Zodra de uitslag van het ziekenhuis binnen is zullen we het hier laten weten)

Het hart van bloemen gemaakt door Dicks moederDick‘s moeder heeft bijna alle bloemen geregeld. Een heel mooi hart vol met rozen, de buitenste rand met rode rozen voor mij en binnenin roze met witte rozen voor de kinderen. Daarop 2 vlinders van de overleden kinderen (1e Jack en Marco).
Dit hart zal ik laten drogen en als herinnering bewaren, ZO GEWELDIG MOOI. De kleinkinderen hadden hun eigen boeketje met de tekst “dag opa lampje”.

Mijn broer Martin kwam ook een paar dagen logeren. Toen hij samen met Monique bij het VVK voetbalstadion langs reed, zei hij opeens, ik wil ook iets zeggen op de crematie. Zo leuk om te zien(horen) hoe iedereen Peter herinnerd. De toespraak werd een hele leuke spontane, vol met leuke anekdotes.
Mijn "grote" broer Jan had natuurlijk ook zijn praatje, maar ja dat vinden wij al heel gewoon. Jan kan zulke dingen en doet dit gewoon.
Ook ik wilde graag iets zeggen, maar bij het hardop oefenen begon ik al te huilen, zo beladen is dat.Dineke houdt een toespraak bij het afscheid van Peter Maar ik wou het proberen. Gelukkig is dit ook gelukt met behulp van de meiden (Monique en Sina). (zie hier de tekst)

Jack heeft tot slot nog een mooi dankwoord gesproken.

De crematie plechtigheid, was erg mooi, we hadden de grote zaal en die zat behoorlijk vol (zeggen ze). Ik heb er zelf weinig van meegekregen. Heb zoveel mensen gezien en gesproken. Na het condoleance register gelezen te hebben kom ik erachter dat ik lang niet iedereen heb gezien of gesproken. Na afloop in de koffieruimte van het crematorium kregen we de gebruikelijke koffie, maar in plaats van de cake hadden we Peter zijn eigen vliegveldkoekjes neergelegd. Als Peter naar het modelvliegveld ging nam hij altijd deze koekjes mee bij de koffie.

Het was een zwaar, maar toch wel een heel mooi afscheid.

Als laatste de bedankkaartjes. We konden er voor kiezen om dit bij de begrafenis onderneemster te laten maken, maar dit wilden we liever in eigen hand houden. We wisten precies hoe we het wilden hebben (weer de samenhorigheid). Monique heeft op de computer een mooi ontwerp gemaakt en deze hebben we laten drukken.

Hieronder ziet u een aantal foto's van het afscheid